Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Σκέψεις για την (δωρεάν) εκπαίδευση

Πιστεύω ότι η τριτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει να γίνεται με γνώμονα την επιστροφή της επένδυσης. Αν επενδύσει ένα κράτος ή ένας γονιός ένα ποσό σε ένα φοιτητή πρέπει αυτό το ποσό να αποσβένεται από τα μελλοντικά εισοδήματα του φοιτητή που θα προέλθουν από το πλεονέκτημα που αποκόμισε με τη συγκεκριμένη σπουδή. Θα πουν πολλοί ρομαντικοί ότι ο καθένας θα πρέπει να σπουδάζει αυτό που του αρέσει και να κάνει μια δουλιά που τον "γεμίζει". Είναι όμως αυτό εφικτό; Είναι ο αριθμός των επαγγελμάτων ανάλογος με τα γούστα του κόσμου; Κάπου διάβασα ότι 30% των Γάλλων φοιτητών σπουδάζει ψυχολογία. Αν είναι αλήθεια, πρέπει η υπόλοιπη Ευρώπη να έχει ψυχολογικά για να εργοδοτηθούν όλοι αυτοί.

Πρέπει να δεχτούμε ότι η δουλειά είναι κάτι δυσάρεστο στο οποίο υποβαλλόμαστε για κάποιες ώρες τη βδομάδα για να περνούμε καλύτερα τις υπόλοιπες ώρες της βδομάδας. Τι να το κάνω το μάστερ (το οποίο θα μου στοιχίσει 2 χρόνια και πολλά λεφτά) αν  θα έλθω στη Κύπρο και θα παρακαλώ για μια θέση πχ καθηγητή γυμνασίου στα 50 μου μετά από 20 χρόνια ημιεργασίας; Και αφού πριν από εμένα προσλήφθηκαν απόφοιτοι Ελληνικού Πανεπιστημίου που τους πήρε 8 χρόνια για το πρώτο πτυχίο. Το παράδοξο είναι ότι αντί οι νέοι να προτιμούν σπουδές σε επαγγέλματα που υπάρχει ζήτηση, ούτε ότι τους αρέσει (αρέσει η διδασκαλία σε τόσους πολλούς;) επιλέγουν σπουδές που επιλέγουν οι πολλοί και λογικά παραπάνω συναγωνισμός στην αγορά εργασίας, ή αυτοί που πέρασαν τις προεισαγωγικές, καταλήγουν να σπουδάζουν οτιδήποτε πέρασαν πχ γεωπονία άσχετα αν δεν ξεχωρίζουν την ελιά από τον πεύκο.  Το τελευταίο δεν θα ήταν πρόβλημα αν γινόταν με κριτήριο την επαγγελματική αποκατάσταση μετά από έρευνα της αγοράς αλλά μάλλον γίνεται γιατί είναι δωρεάν!




Τώρα στο αν θα πρέπει να είναι δωρεάν η εκπαίδευση. Δεν θα με πείραζε σαν φορολογούμενο να ήταν δωρεάν η τριτοβάθμια εκπαίδευση αν θα έβγαζε στη κοινωνία επαγγελματίες που θα βοηθούσαν την κοινωνία να βελτιωθεί και "θα επέστρεφαν την επένδυση". Αλλά να πληρώνω για να βγουν στη κοινωνία και άλλοι άνεργοι καθηγητές, δασκάλοι, φιλόσοφοι, Μπιτλολόγοι (δείτε εδώ σχετική ανάρτηση του Φιρφιρή) με πειράζει.

Είναι άδικο για τους μέτριους φτωχούς που δεν θα καταφέρουν να σπουδάσουν; Είναι. Όπως άδικο είναι ένας άριστος σπουδασμένος φτωχός (ή πλούσιος) να κάνει την ίδια δουλειά και λεφτά με κάποιον με λιγότερη μόρφωση. Όπως άδικο είναι να παίρνει την προαγωγή ένας που δεν ξέρει να φκάλει τα μμάθκια του αλλά έχει μάστερ, σε βάρος κάποιου με λιγότερη μόρφωση πού όμως είναι πολύ καλύτερος στη συγκεκριμένη δουλειά.

1 σχόλιο:

Leni είπε...

Για να μπορέσουν όμως οι επαγγελματίες να επιστρέψουν την επένδυση πρέπει να αλλάξει το σύστημα όλο. Γιατί πρέπει να διορίσεις τον ικανό τζαι ότι τον του κόμματος. Γιατί η δουλειά σου πρέπει να περιλαμβάνει τζαι λλίη έρευνα τζαι όι μόνο γραφειοκρατεία. Και πάει λέγοντας. Είμαι πολλά απογοητευμένη για να αναπτύξω περαιτέρω το επιχείρημα μου. Επήρατε όμως το νόημα.