Η "στροφή" του ΔΗΣΥ και η επιλογή των φιλελεύθερων πολιτων

Πολλοί κατηγορούν τον Δησυ ότι έκανε στροφή προς τα δεξιά/ακροδεξιά και σαν παράδειγμα φέρνουν την επιλογή Χρ.Κληρίδη ως αριστίνδην.

Πρώτα θα πω ότι αρχικά και εμένα με εξόργισε αυτή η επιλογή και γενικά διαφωνώ με τη λογική των αριστίνδην, ειδικά στο βαθμό που γίνεται. Μια-δύο εξέχουσες προσωπικότητες θα το δεχόμουν.

Σχετικά με τη στροφή: πρώτα πρέπει να πούμε ότι τα κόμματα πρέπει/οφείλουν να εκφράζουν τις προτιμήσεις των οπαδών τους, αυτό είναι η δημοκρατία.  Σίγουρα στο Δησυ υπάρχουν άτομα που ασπάζονται τις θέσεις Χρ. Κληρίδη, το ερώτημα είναι πόσοι; Πιστεύω ότι ο Χρ. Κλ. θα είναι το βαρόμετρο που θα κρίνει την πορεία του Δήσυ για την επόμενη πενταετία. Αν στις εκλογές ο Χρ.Κλ. και οι άλλοι ακραίοι πάρουν τους περισσότερους σταυρούς ο δήσυ υποχρεωτικά, αφού αυτό θέλουν οι οπαδοί του, θα κινηθεί δεξιότερα. Αν οι πιο πάνω αποτύχουν τότε ο Δήσυ θα μπορεί να "επιστρέψει" στη "φιλελεύθερη" πορεία του.

Άρα η επιλογή των οπαδών της λύσης, της ελεύθερης οικονομίας και του σεβασμού των μειονοτήτων (αυτούς θεωρώ φιλελεύθερους) είναι η "αριστερή" πτέρυγα του Δήσυ! Αφού οι βουλευτικές μας παρέχουν τη δυνατότητα να επιλέξουμε άτομα, αν κάνουμε τις σωστές επιλογές, δίνουμε βαρύτητα στις απόψεις μας και γέρνουμε το τιμόνι του κόμματος (του κάθε κόμματος) προς την πλευρά των δικών μας απόψεων.

Η ευθύνη του Λαού

Η ευθύνη των τελευταίων κυβερνήσεων για τη κατάντια της Ελλάδας είναι δεδομένη. Αλλά οι κυβερνήσεις δεν έπεσαν από τον ουρανό, τους ψήφισε ο λαός και εδώ είναι η ευθύνη του λαού.

Φταίνε οι πολίτες :
 -γιατί ψηφίζουν με κριτήριο το άμεσο προσωπικό τους συμφέρον/βόλεμα ή τον οπαδίστικο φανατισμό τους, αντί για το συλλογικό συμφέρον ή έστω το δικό τους μακροπρόθεσμο συμφέρον
-όλοι κατηγορούν τους πολιτικούς αλλά ελάχιστοι ασχολούνται ή έστω δείχνουν ενδιαφέρον για τα κοινά και αφήνουν τους επιτήδειους να αλωνίζουν 
-διαβάζουν περισσότερες αθλητικές εφημερίδες παρά "πολιτικές", βλέπουν παραπάνω τσόντες και "τσόντες" παρά πολιτικές συζητήσεις ή τι γίνεται στον κόσμο (με αποτέλεσμα τον εκφυλισμό της ενημέρωσης αφού εξαρτάται από τα μεγάλα κεφάλαια)
-έχουν το σύνδρομο της κατοχής, θεωρούν "σωστό και δίκαιο" να κλέβουν το κράτος
-δηλώνουν "πατριώτες" αλλά κλέβουν την πατρίδα τους φοροδιαφεύγοντας
-δεν έχουν το φιλότιμο (η ελληνική λέξη που δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα!) να κάτσουν να διερωτηθούν στο τέλος της ημέρας αν σήμερα δικαιολόγησαν το μισθό τους (αυτό αφορά ιδιαίτερα τους δ.υ.)
-φωνάζουν και διαμαρτύρονται, ρίχνουν μολότοφ, αλλά κανείς δεν ξέρει τι πραγματικά θέλει, τους φταίει το σύστημα αλλά κανείς δεν λέει τι αλλαγές θέλουν (εγώ τουλάχιστον δεν κατάλαβα)
-οι λίγες εξαιρέσεις πνίγονται από τη πλειοψηφία.

Το (Ε)Κυπριακό Πρόβλήμα

Περί απόσυρσης προτάσεων

Τη σοβαρότερη ένδειξη ότι το Κυπριακό έχει περιέλθει σε νέα φάση στασιμότητας αποτελεί το γεγονός ότι οι ανούσιες συνεδριάσεις του Εθνικού Συμβουλίου από μονοήμερες έχουν γίνει πλέον πολυήμερες.
Οι εθνοπατέρες προσέρχονται με τις πολυτελείς τους λιμουζίνες στο Προεδρικό, όπου συζητάνε (δήθεν), προβληματίζονται (δήθεν) χαράζουν πολιτική (ιμίσι μου) και στη συνέχεια προβαίνουν σε δηλώσεις... μεστές νοήματος και οράματος.
Ο κυπριακός λαός έχει εθιστεί σε αυτή την τριαντάχρονη παρωδία του Εθνικού Συμβουλίου και έμπειρος πλέον έχει μάθει τουλάχιστον να το διασκεδάζει. Όλοι γνωρίζουμε ότι δεν θα περάσουν παρά μερικές μέρες από τα βαρύγδουπα ανακοινωθέντα για να αρχίσουν οι κοκορομαχίες. Και κυρίως οι αποκαλύψεις για το τι είπε μέσα κάποιος πολιτικός αρχηγός και τι λέει σήμερα.
Το Εθνικό Συμβούλιο απέτυχε στη λειτουργία για ένα και μοναδικό λόγο. Διότι οι ηγέτες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ οι οποίοι εκφράζουν το 70% του πληθυσμού κατάφεραν να γίνουν... μειοψηφία έναντι των τεσσάρων μικρών κομμάτων που μόλις αποτελούν το 25% των ψηφοφόρων.
Όλοι αυτοί οι μικρομεσαίοι έως ανύπαρκτοι, κόπτονται για την πολιτική ισότητα του 20% των Τουρκοκυπρίων, τη στιγμή που στο Εθνικό Συμβούλιο όχι μόνον αντιμετωπίζονται ως πολιτικά ίσοι, απεναντίας έχουν τους ηγέτες του 70% στιγματισμένους ως ηττοπαθείς και προδότες. Το Εθνικό Συμβούλιο δεν μπορεί να προσφέρει τίποτε στο Κυπριακό από τη στιγμή που ο εκλεγμένος Πρόεδρος της Δημοκρατίας για 17 μήνες μετά την έναρξη των συνομιλιών είχε στο πλευρό του τόσο το ΑΚΕΛ όσο και τον ΔΗΣΥ αλλά προ της κριτικής των μικρομεσαίων κομμάτων μάλλον απολογείτο παρά διαπραγματευόταν.
Τα μικρά κόμματα προσήλθαν σε αυτή την τετραήμερη σύναξη ξανά με την ίδια ατζέντα:
* Να αποσύρει τις προτάσεις του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων
* Να εκπονήσουμε σχέδιο Β΄ με βάση το οποίο να επιστρέψουμε στη λογική της πρόταξης της δεκαετίας του 1980

Το ιλαροτραγικό στην όλη υπόθεση είναι τόσο ο Πρόεδρος όσο και τα δύο μεγάλα κόμματα δείχνουν έτοιμα να συμβιβαστούν με όλες εκείνες τις δυνάμεις που δεν επιθυμούν λύση διζωνικής ομοσπονδίας. Οπότε συμμετέχουν κι αυτοί στην κοροϊδία του κυπριακού λαού.


Κωδικός άρθρου: 942874
ΠΟΛΙΤΗΣ - 28/04/2010, Σελίδα: 12

Γιατί περίμενε μέχρι τώρα η ΕΔΕΚ (και αύριο το ΔΗΚΟ)

"...Πολλοί πάντως διερωτούνται γιατί ο Ομήρου και το κόμμα του αποφάσισαν να αποχωρήσουν «πυροβολώντας» τώρα και όχι πριν από ένα χρόνο, πριν από δέκα ή πέντε μήνες.


Η απάντηση βρίσκεται στον αριθμό 18. Οι υπουργοί της ΕΔΕΚ στη συγκυβέρνηση έπρεπε να συμπληρώσουν 18 μήνες στην κυβέρνηση για να δικαιούνται πλήρη σύνταξη και θα ήταν κρίμα να αποχωρήσει ο κ. Ομήρου πυροβολώντας στους 17 ή 16 μήνες και να χάσουν οι υπουργοί τα τυχερά τους. "

Αλέξανδρος,   Αλήθεια 10/02/2010

Έποικο δέν δεχόμαστε; Νορβηγό;

Οι έποικοι και το ολίσθημα




«Αυτό το αναμάσημα περί έποικου είναι ένα μεγάλο λάθος». Πράγματι



Όλα ξεκίνησαν από μια προχθεσινή συζήτηση στο ΡΙΚ, όταν ο Νικόλας Παπαδόπουλος, θέλοντας να υποστηρίξει τη θέση του εναντίον της εκ περιτροπής προεδρία, η οποία, κατά τη γνώμη του θα προσφέρει την ευκαιρία σε ένα Τούρκο (έποικο) να γίνει πρόεδρος της Κύπρου, υποστήριξε ότι θα προτιμούσε τη ρύθμιση που θα έδινε την ευκαιρία ένας Τούρκος έποικος να είναι μονίμως αντιπρόεδρος της Κύπρου. Τότε ο ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ, Τάκης Χατζηγεωργίου, κατηγόρησε τον κ. Παπαδόπουλο ότι «δέχεται έποικο αντιπρόεδρο», διευκρινίζοντας ότι ο ίδιος «δεν δέχεται να είναι έποικος ο αντιπρόεδρος».

Ο Νικόλας Παπαδόπουλος επανήλθε την επομένη (χθες) για να διευκρινίσει ότι «δεν επιθυμεί την παραμονή ούτε ενός εποίκου στην Κύπρο και σίγουρα δεν «προτιμώ» να δω έποικο σε οποιοδήποτε αξίωμα», είπε.

Στο μέγα θέμα ενεπλάκη και ο ίδιος ο πρόεδρος της Δημοκρατίας για να πει ότι ο ίδιος δεν δέχεται έποικο, ούτε για πρόεδρο, ούτε για αντιπρόεδρο. «Αυτό το αναμάσημα περί έποικου είναι ένα μεγάλο λάθος», είπε, «είτε για πρόεδρο πρόκειται είτε για αντιπρόεδρο κ.ο.κ.», είπε και διερωτήθηκε: «τι σημαίνει το δέχομαι έποικο; Εγώ δεν δέχομαι έποικο ούτε για πρόεδρο ούτε για αντιπρόεδρο».

Όλη αυτή η φιλολογία περί των εποίκων, «αυτό το ολίσθημα», όπως το ονόμασε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, αφορά το καθεστώς μιας ομάδας Κυπρίων υπηκόων, μετά την τυχόν επίλυση του κυπριακού. Η ομάδα στην οποία αναφέρονται ολισθαίνοντας, δεν θα είναι έποικοι και για την ακρίβεια, δεν ζητά κανείς από εμάς να δεχτούμε την παραμονή εποίκων στην Κύπρο. Η ομάδα στην οποία αναφέρονται όλοι με δόση ελαφρότητας, είναι οι άνθρωποι τους οποίους κατανοούμε ότι δικαιούνται την κυπριακή ιθαγένεια, για διεθνώς αποδεχτούς λόγους: είτε γιατί γεννήθηκαν στην Κύπρο, είτε γιατί μεγάλωσαν (και έζησαν τα περισσότερα χρόνια τους) στην Κύπρο, είτε γιατί γεννήθηκαν από ένα Κύπριο γονέα, είτε γιατί παντρεύτηκαν Κύπριο σύζυγο, είτε για λόγους που η Κυπριακή Δημοκρατία θεωρεί αποδεχτούς.

Σήμερα Κύπριοι υπήκοοι, που μπορούν να ψηφίζουν και να ψηφίζονται, δεν είναι μόνο όσοι γεννήθηκαν από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους γονείς και μιλούν ελληνικά και τούρκικα, αλλά και οι Ουκρανές που παντρεύτηκαν Κύπριους, και οι Ρώσοι που κουβάλησαν στην Κύπρο τα εκατομμύρια τους και ο Τζων Φρέντρικσεν, ο πλουσιότερος Κύπριος στον κόσμο. Ο κ. Φρέντρικσεν και οι ωραίες δίδυμες θυγατέρες του, που σύντομα θα είναι και αυτές Κυπριοπούλες, θα μπορούν να ψηφίζουν αλλά και να υποβάλλουν υποψηφιότητα για την προεδρία ή την αντιπροεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο κ. Χριστόφιας… ο κ. Παπαδόπουλος… δέχονται; Και για τον κ. Φρέντρικσεν δείτε στη σελίδα 18.



ΠΑΜΠΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ (Αλήθεια 24/12/2009)

Τα συμφέροντα της Ρωσσίας πρώτα;

Αν η Κύπρος δεν τάσσεται υπέρ της επιστροφής των προσφύγων της Γεωργίας, γιατί απαιτούμε από τη διεθνή κοινότητα να ταχθεί υπέρ της επιστροφής των Κύπριων προσφύγων; Και πάλι περί πολιτικής.

Αν και είχα στόχο να ασχοληθώ με ένα μη πολιτικό θέμα, κατά τη διάρκεια της προηγούμενης βδομάδας σημειώθηκε ένα γεγονός, το οποίο θα ήταν παράλειψη να μην σχολιαστεί. Και τι γεγονός! Τεραστίας σημασίας, που καταδεικνύει την επιπολαιότητα με την οποία χειρίζεται η κυπριακή κυβέρνηση ορισμένα θέματα, διεθνούς εμβέλειας, και αποδεικνύει ότι ιδεολογικές εμμονές δεν έχουν χώρο στην πολιτική. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, παραχωρώντας συνέντευξη στην «Α» (δημοσιεύθηκε χθες 13/9), δήλωσε πως ο μόνιμος Αντιπρόσωπος της Κύπρου στα Ηνωμένα Έθνη, κατόπιν οδηγιών του προέδρου Χριστόφια, δεν ψήφισε υπέρ ψηφίσματος που προνοούσε την επιστροφή και αποκατάσταση των προσφύγων στη Γεωργία, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών της Γεωργίας, Νότια Οσετία και Αμπχαζία. Διερευνήσαμε το ζήτημα. Όντως την περασμένη Τετάρτη, 9 Σεπτεμβρίου, τα Ηνωμένα Έθνη είχαν ενώπιόν τους το σχετικό ψήφισμα (GA/10853). Όντως προνοούσε επιστροφή και αποκατάσταση των προσφύγων στη Γεωργία, οι οποίοι βάσει των εκτιμήσεων της Υπάτης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες (HCR) στη Γενεύη, υπολογίζονται στους 100.000. Και όντως πήγαμε κόντρα (για άλλη μια φορά) στους 26 εταίρους μας της ΕΕ, οι οποίοι υπερψήφισαν το ψήφισμα. Μάλιστα αγαπητοί. Η Κύπρος δεν ψήφισε να αποκατασταθούν και να επιστρέψουν πίσω στα σπίτια τους 100.000 πρόσφυγες. Η Κύπρος, η οποία αντιμετωπίζει η ίδια πρόβλημα με τους πρόσφυγες, κράτησε αποχή, έκλεισε τα μάτια, για την αποκατάσταση προσφύγων σε μια άλλη περιοχή. Και ο λόγος; Μα φυσικά επειδή η Ρωσία διαφωνούσε με το ψήφισμα, αφού η ίδια διατηρεί στρατεύματα στις δύο περιοχές, τις οποίες η Γεωργία χαρακτηρίζει ως «υπό ρωσική κατοχή». Και οι πλείστοι των προσφύγων ήταν άνθρωποι που διαφωνούσαν με την απόσχιση των δύο περιοχών από τη Γεωργία, κάτι που προκρίνει η Ρωσία, αφού ήταν και η πρώτη χώρα μετά τις συγκρούσεις του 2008 που αναγνώρισε τη Ν. Οσετία ως κράτος. (ακολούθησε η Νικαράγουα και την περασμένη Παρασκευή η Βενεζουέλα, η οποία προέβη σε στρατιωτικές αγορές από τη Ρωσία ύψους μισού δις δολαρίων και συμφώνησε επίσης κοινή χρηματοδότηση για δημιουργία τράπεζας με αρχικό κεφάλαιο 4 δις δολάρια Αμερικής). Το θέμα δημοσίευσε η «Αλήθεια» το περασμένο Σάββατο. Και όμως ουδείς ασχολήθηκε. Ούτε καν οι Κύπριοι πρόσφυγες. Ούτε τα σωματεία τους, ούτε οι οργανώσεις τους, ούτε και ο κ. Γαλανός, ο οποίος πασκίζει να επιστρέψουν οι Αμμοχωστιανοί πρόσφυγες στα σπίτια τους πριν τη λύση του Κυπριακού, ως ένδειξη καλής θέλησης από την Τουρκία. Και τέλος, ποια είναι δηλαδή η διαφορά των Κύπριων προσφύγων από τους Γεωργιανούς πρόσφυγες, και θεωρούμε ότι όλες οι χώρες πρέπει να μας υποστηρίξουν, τη στιγμή που εμείς δεν υποστηρίζουμε παρόμοια περίπτωση;
Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ (Αλήθεια 14/09/2009)

Συμπληρώνω: τουλάχιστον να μας υποστήριζε η Ρωσσία...

Άρα Τούρκος καλός Τούρκος νεκρός;

«Ενόσω οι Τούρκοι (όλοι οι Τούρκοι;) πατάνε το πόδι τους στα αγιασμένα χώματα (άρα Χριστιανικά) της πατρίδας μας, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να διατηρούμε το στρατό και να τον αναβαθμίζουμε», δήλωσε χθες ο υπουργός Άμυνας, Κώστας Παπακώστας, στη διάρκεια τελετής διαβεβαίωσης των έξι αποφοίτων μαθητών της Σχολής Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας και της Σχολής Υπαξιωματικών Διοικητικών Αεροπορίας της Ελλάδας.
Απλώς δεν θα φωνάζουμε μεγαλοφώνος με συνθήματα τα πραγματικά αισθήματα μας προς αυτούς που βεβηλώνουν τα ιερά μας χώματα για να φαινόμαστε προοδευτικοί.

"Η καλύτερη λύση"

Όποιος έβρει ποιός είπε το πιο κάτω κερδίζει μια φουστανέλλα με ασορτί τσαρούχια, μια γαλανόλευκη με πρωτότυπη υπογραφή και αφιέρωση του Λάζαρου Μαύρου και μια ετήσια συνδρομή στη Σημερινή:


"Η καλύτερη λύση στις σημερινές συνθήκες είναι τα δύο χωριστά, γειτονικά κράτη, και η Τουρκία να είναι η μοναδική εγγυήτρια δύναμη αυτού του κράτους. Εμείς χάσαμε τον πόλεμο. Η πλευρά που ηττάται στον πόλεμο αποδέχεται τους όρους του νικητή. Αν δεν τους αποδεχτεί, δεν υπάρχει συμφωνία. Πάντα έτσι συνέβαινε στην ιστορία".

Κατηγορώ όσους δεν ψήφισαν

Πριν λίγες μέρες βρέθηκα με ένα επιχειρηματία. Μου έλεγε για μια μεγάλη προσφορά που έκαμε για τη κυβέρνηση και ότι με το που έκαμε τη προσφορά δέχτηκε τηλεφωνήματα από τα τρία μεγάλα κόμματα τα οποία ζητούσαν προμήθεια για να περάσει η προσφορά του! Καλά, τους είπε, αν η προσφορά είναι φτηνότερη; Θα ακυρώσουμε τη διαδικασία, του είπαν.

Λίγο-πολύ όλοι ξέρουμε ότι έτσι δουλεύουν αυτά τα πράματα αλλά να το ακούς από πρώτο χέρι είναι πιο αποκαρδιωτικό

Με ευκαιρία αυτού του γεγονότος, κατηγορώ όσους δεν ψήφισαν στις εκλογές (και γενικά απέχουν από τις εκλογές) γιατί με την αποχή τους δεν έκαμαν τίποτε για να αλλάξει κατάσταση. Με το να μην κάτσουν να ζυγίσουν τους 30 και βάλε υποψηφίους για επιλέξουν τον λιγότερο απατεώνα, δεν έκαναν τίποτε για να έχουμε λιγότερο απατεώνες να μας κυβερνούν

Δεν δέχομαι ότι είναι όλοι οι ίδιοι, κάποιοι είναι χειρότεροι από τους άλλους και όσο λιγότεροι από τους πολίτες ασχολούνται για να τους διαλέξουν, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουν οι χειρότεροι για να εκλεγούν.

Η αποχή δεν αλλάζει τίποτε απολύτος, η μελετημένη ψήφος μπορεί να αλλάξει κάτι.

--Το πιο κάτω ξεκίνησε σαν σχόλιο μετά το σχόλιο του ΑΦ Στ., αλλα επειδή βγήκε μεγάλο το βάζω εδώ

Το σύστημα θα αλλάξει αν οι πολίτες ασχοληθούν σοβαρά με τις εκλογές και τους υποψήφιους.
Το κατηγορώ μου δεν είναι μόνο για τις ευρωεκλογές. Είναι για όλες τις εκλογές και απευθύνεται σε όσους συνηθίζουν να κλαψουρίζουν και να κατηγορούν τους πάντες από μακρυά ενώ το μοναδικό πράγμα που μπορούν να κάμουν για να αλλάξουν την κατάσταση, να ψηφίσουν, δεν το κάμνουν. Υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να στείλουν "μήνυμα"με το λευκό ή το άκυρο. Αγγούρι μήνυμα στέλλετε, χέστηκε ο Αναστασιάδης ή ο Χριστόφιας αν ψήφισαν 40 ή 50. Τα ποσοστά των εγκύρων τους ενδιαφέρουν και αυτά είναι που κάνουν τη διαφορά.


Ποια δικαιώματα ρε Ανδρέα; Το μόνο δικαίωμα που έχω είναι η ψήφος μου και τη χρησιμοποιώ όσο μπορώ καλύτερα. Εσύ κράτα τη στο χέρι και θαύμαζέ την. Πως δηλαδή μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα διαφορετικα; Να κάνουμε επανάσταση για να καταργήσουμε τι; Τη δημοκρατία; Πεστε ότι κερδίσαμε, ποιό είναι αυτό το σύστημα που θα φέρει την αιώνια δικαιοσύνη; Βρεστε το σύστημα και μετά συζητούμε την επανάσταση. Προς το παρόν έχουμε μόνο δημοκρατία και δυστυχώς(;) είναι το καλύτερο που έχουμε.

Ιστορία μου, αμαρτία μου...

ΑΚΕΛ - ΈνωσηΤο 1964, πέντε χρόνια μετά τη λήξη του ενωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, και καθ’ ον χρόνο βασίλευε η Ανεξαρτησία, όσο και αν σας φαίνεται παράδοξο, το ΑΚΕΛ διαδήλωνε εναντίον μεν του ΝΑΤΟ, αλλά υπέρ της Ένωσης με τη Νατοϊκή Ελλάδα. Διαδήλωναν μαζί οι Ακελιστές και οι πιστολάδες. (Αλήθεια 06/02/2009)

Η ασυναρτησία στη ζωή μας

Γιατί δεν καταλήξαμε στην Ένωση χωρίς ΝΑΤΟ, αλλά στη διχοτόμηση

Τους «ενθουσιώδεις συναγωνιστές κατά των βρετανικών βάσεων», μας θυμίζει στο χθεσινό άρθρο του στη «Σημερινή» ο Λάζαρος Μαύρος και τον ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνει να ασχοληθώ με μια φωτογραφία (τη δημοσιεύω στην πλαϊνή στήλη) που όταν την πρωτοείδα είχαν σηκωθεί οι τρίχες της κεφαλής μου. Η φωτογραφία δίνει κατά τη γνώμη μου μια πειστική εξήγηση για τους λόγους που η Κύπρος έφτασε εδώ που έφτασε. Γράφει ο κ. Μαύρος στο άρθρο του: «Ενθουσιώδεις συναγωνιστές και κατά των βρετανικών βάσεων υπήρξαν τον Οκτώβριο του 1964, ο αείμνηστος Εζεκίας Παπαϊωάννου, με τον αείμνηστο Νίκο Σαμψών. Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ ο πρώτος, διευθυντής της εφημερίδας «ΜΑΧΗ» ο δεύτερος. Που είχε κιόλας χαρακτηρισθεί (στη «Χαραυγή») και ως σωτήρας της Ομορφίτας, για τη συμμετοχή του λόχου του, των «πρασινοσκούφηδων», στην απόκρουση της Τουρκανταρσίας τον Δεκέμβριο 1963. Εκατόν χιλιάδες λαού συμμετείχαν την Κυριακή 11 Οκτωβρίου 1964 στη μεγαλειώδη, όπως χαρακτηρίστηκε, διαδήλωση κατά των βάσεων στο Ακρωτήρι. Ανάμεσα στους διοργανωτές, το ΑΚΕΛ και ο Ν. Σαμψών. Τον οποίο, μάλιστα, η «Χαραυγή» προέβαλλε στις προετοιμασίες της μεγάλης εκείνης πορείας που είχαν γίνει τις προηγούμενες μέρες. Κεντρικό σύνθημα σε μεγάλο πανό κι η απόφαση του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ του Αυγούστου 1964: «ΝΑΤΟ ΟΧΙ - ΕΝΩΣΙΣ ΝΑΙ». Παρών και ο βουλευτής της ΕΔΑ Μίκης Θεοδωράκης. Συνέντευξη του οποίου προέβαλε από την 1η της σελίδα η «ΜΑΧΗ» του Σαμψών, 29 Σεπτεμβρίου 1964, στον τότε συντάκτη της Άνθο Λυκαύγη. Ομιλητές στην εκδήλωση κατά των βάσεων και οι Βάσος Λυσσαρίδης, Νίκος Σαμψών και Ουρανία Κοκκίνου».«Του Σαμψών ο λόχος των ενόπλων «πρασινοσκούφηδων», με επικεφαλής τον ίδιο, είχε πάρει μέρος μαζί με τις άλλες δυνάμεις του νόμου, στην 1η στρατιωτική παρέλαση (τρεις μήνες πριν ιδρυθεί η ΕΦ) την 1η Απριλίου 1964 στη Λευκωσία. Την επαύριον, Πέμπτη 2.1.64, με 9στηλους τίτλους, η «Χαραυγή» εκθείαζε: «Χθεσινές μεγαλειώδεις παρελάσεις των Υπερασπιστών της Πατρίδας». Και δημοσίευε αγωνιστικές δηλώσεις του υπουργού Πολύκαρπου Γιωρκάτζη».Δεν χρειάζεται καν σχόλιο. Η πολυπόθητη ενότητα στην κορύφωσή της. Πολύκαρπος Γιωρκάτζης, Εζεκίας Παπαϊωάννου, Νίκος Σαμψών, Μίκης Θεοδωράκης, Άνθος Λυκαύγης, Βάσος Λυσσαρίδης, Ουρανία Κοκκίνου. Σε ένα κοινό σκοπό που καταγράφεται στο εύγλωττο πανό του ΠΓ του ΑΚΕΛ: «ΝΑΤΟ ΟΧΙ - ΕΝΩΣΙΣ ΝΑΙ». Πώς ήταν δυνατόν η Κύπρος να ενωθεί με τη Νατοϊκή Ελλάδα, αλλά να μην είναι στο ΝΑΤΟ, μόνο μια ηγεσία στην Κύπρο μπορούσε να εξηγήσει. Ίσως και οι Ακελίστες διαδηλωτές με τα σήματα του αφοπλισμού που διεκδικούσαν Ένωση και όχι ΝΑΤΟ με τους ένοπλους που διαδήλωναν δίπλα τους. Σαράντα πέντε χρόνια μετά, μπορούμε όμως να εξηγήσουμε γιατί δεν καταλήξαμε στην Ένωση χωρίς ΝΑΤΟ, αλλά στη διχοτόμηση και στη διατήρηση των βρετανικών βάσεων.
ΠΑΜΠΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ (Αλήθεια 06/02/09)

Αίσχος στους βουλευτές...

...που ψήφισαν το νομοσχέδιο που χαρίζει τους τόκους στους φοροφυγάδες. Γιατί είναι εις βάρος μου εμένα και όλων όσων πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους.

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας δηλώνω από τώρα ότι στις επόμενες βουλευτικές εκλογές δεν θα ψηφίσω κανένα από τους υφιστάμενους βουλευτές. Τους σταυρούς προτίμισής μου θα τους δώσω σε νέους υποψήφιους βουλευτές.

Καταγγελίες Περδίκη

Άκουσα τον Περδίκη στις ειδήσης απόψε να ξανακατηγορεί τον Αναστασιάδη γιατί κατάγγειλε την Κυπριακή Δημοκρατία στην Ευρώπη. Μα αν θυμάμαι καλά έκανε και ο ίδιος το ίδιο πράγμα με το εαρινό κυνήγι. Διορθώστε με αν έχω λάθος.