Χριστόφιας vs Κασουλίδης

Κατ'αρχήν δηλώνω πρώτα αντιτασικός και μετά Κασουλιδικός. Αν δεν περάσει ο Κας β γύρο θα ψηφίσω Χριστόφια χωρίς τον παραμικρό δισταγμό.

Θεωρώ τον Χριστόφια β΄καλυτέρη λύση για τους πιο κάτω λόγους
-ήταν συγκυβέρνηση με τον Τάσο για 4.5 χρόνια, άρα ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ σε όλα τα στραβά και ανάποδα που κατάφεραν
-έπαιζε τον κουφό στις μπηκτές Τάσου (σχέδιο Αναν= νομιμοποίηση κατοχής, ΔΔΟ, Κελλάκι κλπ)
-κάλυψε για 3.5 χρόνια την ατιμία του Τάσου με τη διαπραγμάτευση του σχεδίου Ανάν(μη διαπραγμάτευση, μυστικές συναντήσεις με Ντεκτάς κλπ, κλπ).
- αντί να βγεί και να πει δημόσια ότι ο Τάσος διαπραγματεύεται με τον Ντεκτάς, συμμετείχε σε μια συνάντηση.
-θεωρώ την παραμονή του σε αυτή τη συγκυβέρνση καθαρά συμφεροντολογική για να αποκομίση περισσότερο κέρδος (πχ δήμους). Τη δικαιολογία ότι έμεινε για να κρατίσει το κυπριακό ζωντανό δεν την πιστεύω αφού μετά το 2004 θα πρέπει να κατάλαβε (όπως και ο τελευταίος πολίτης) ότι δεν άλλαξεν ο ανθρωπος (αν το πίστεψε ποτέ).
-πιστεύω ότι λόγω
α.της συνεργασίας του με τον ορκισμένο αντιτούρκο Τάσο
β.του ΟΧΙ
γ.τη συμμετοχή σε μυστική συνάντηση με Ντεκτάς
έχασε μεγάλο μέρος, αν όχι όλη, της εμπιστοσύνης/συμπάθειας των τουρκοκυπρίων
-είναι κομμουνιστής και δεν το αρνείται, με όλα τα παρελκόμενα- ευρωσκεπτικιστής, αντιδυτικός κλπ,
-είναι αναποσπαστο μέρος του κατεστημένου που μας κυβερνά τα τελαυταία 20+ χρόνια.


Γιατί ο Κασουλίδης είναι η πρώτη μου επιλογή.
-ανήκει στη νέα γενια πολιτικών, με πιο φρέσκο μυαλό, με πιο νέους συνεργάτες εκτος του κατεστημένου.
-σαν πρώην υπουργός εξωτερικών και ευρωβουλευτής, αλλά και σαν πιο φιλελεύθερος και ευρωπαιστής, είναι ο πλέον κατάλληλος να μας εκπροσωπεύει στην Ευρώπη, αλλά και να συνεργαστεί με επιτυχία με τους συνεταίρους μας ευρωπαίους. Μην ξεχνάτε ότι είμαστε πλέον μέλος της ΕΕ και πρέπει να συμπεριφερόμαστε ως τέτοιοι χωρίς να τη σνομπάρουμε λες και είμαστε υπερδύναμη. Αν δεν πείσουμε τους συνεταίρους μας για την ειλικρίνια μας και τη καλή μας διάθεση δεν θα έχουν κανένα λόγο να μας βοηθήσουν σε κανένα τομέα.
-είναι μετριοπαθείς πολιτικός, χωρίς απόλυτες θέσεις και αφορισμούς.